الگوی ارتباط حاکمیت شرکتی با محافظه‏کاری در ایران

ساختار حاکمیت شرکتی قوی منجر به نظارت بهتر بر مدیریت، تولید اطلاعات حسابداری به موقع، و افزایش سرعت شناسایی اخبار بد برای مطلع ساختن هیأت مدیره و انجام اقدامات لازم خواهد گردید (گارسیا و همکاران، 2005). در سوی دیگر، محافظه‏کاری ایجاد کننده سیستمی است که از اضافه پرداخت به مدیران جلوگیری کرده و مانعی برای هرگونه خوشبینی افراطی مدیران خواهد بود (واتز، 2003). اگر محافظه‏کاری واقعاً نقشی در اداره مشکلات نمایندگی ایفا کند، آنگاه انتظار می‏رود با افزایش تضاد منافع مدیران و مالکان، تقاضا برای محافظه‏کاری افزایش یابد. به این ترتیب شرکتهایی با ساختار حاکمیت شرکتی مناسبتر، درجه بالاتری از محافظه‏کاری را نیز نشان می‏دهند (گارسیا و همکاران، 2005). این بدین معنی است که انتظار می‏رود حساسیت بازده به اخبار بد نسبت به اخبار خوب در بین شرکت‏هایی با ساختار حاکمیت شرکتی قوی تر، بیشتر باشد (باسو، 1997). در این تحقیق با بررسی اطلاعات 179 شرکت حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در طی دو سال 89 و 88 و با استفاده از رگرسیون چندگانه و داده‏های مقطعی، ارتباط بین مکانیزم‏های میزان سهام بزرگترین سهامدار، شخصیت اصلی بودن، میزان تمرکز سهام، حضور مدیر عامل در هیات مدیره، مالکیت و نفوذ دولت، رتبه کیفیت افشا، میانگین سهام تحت تملک اعضا هیات مدیره، درصد سهام شناور آزاد شرکت، حضور متخصص مالی غیرموظف در هیات مدیره، نسبت مدیران غیرموظف و بزرگی مرجع حسابرسی از مکانیزم‏های حاکمیت شرکتی که نقش مهمی در این خصوص ایفا می‏کنند با محافظه‏کاری حسابداری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد که به غیر از میزان تمرکز سهام شرکت و کیفیت افشا و اطلاع‏رسانی بین سایر مکانیزم‏های حاکمیت شرکتی و محافظه‏کاری حسابداری روابط معنی‏داری وجود دارد.